амьдрах хүсэл минь
алгаар урсан одох элс адил
арилахдаа, аньсганд чинь торж
хаврын хүйтэн хавсарга миний үгс
хоолойд чинь шунгах түнэр гомдлыг
хунгарлатал нь үлээж орхиод
чиний даарч байгаа итгэлд
час хийсэн жавар харцаар
цоргиж чадсан энэ гэнэ сэтгэлд
чамаас гуйхгүй урт дурын явдал
чулуунаас хатуу булуу хураавч
чин бат бодол чамд таалагдах албагүй
чи ч бас миний дэргэд хөрч, зэвэрч таарахгүй
чиглэлгүй эхэлсэн замын төгсгөлд

чи намайг ойлгоно оо.